Świadomość jest niejako całokształtem, a zarazem czymś, co wychodzi poza granice intelektu. Dopełniana jest tak zwaną inteligencją emocjonalną, czyli postrzeganiem poziomu serca, a nie tylko umysłu stricte logicznego. Wszystko to razem tworzy świadomość i określa jej stopień.

Drugim składnikiem rozwoju duchowego, jaki wymieniłem to coś, co nazywam rozwojem moralnym.
Moralność może się niektórym kojarzyć nieco staroświecko i archaicznie, ale to tylko wynik szafowania tym pojęciem, zazwyczaj w kontekstach religijnych, co niekoniecznie jest jakimś faktycznym jej wyznacznikiem.
Rozwój moralny mogę chyba przyrównać do szlifowania diamentu, którym jest pierwszy składnik, czyli Świadomość.
Przy tym niezwykle trudno jest mi przekazać, czym jest owa moralność, no może poza prostym stwierdzeniem, iż to skłonność do wybierania prawdziwego dobra w swoim postępowaniu, skłonność do szlachetności realizowana w życiu.

Tak więc podwyższanie własnej świadomości oraz podnoszenie własnych standardów moralnych – oczywiście w trwającym naturalne procesie naszego rozwoju – jest prawdziwym Rozwojem Duchowym.
Natomiast na pewno nim nie jest rozwijalnie zdolności ezoterycznych.
Wspominam o tym właściwie już po raz kolejny, ale widzę, że przypomnieć warto, gdyż zwłaszcza w Internecie w wyniku używania pojęć bez pełnego ich zrozumienia, wynikło niemałe pomylenie. Dla wielu ludzi rozwój duchowy, zaczął oznaczać po prostu rozwijanie zdolności parapsychicznych, czy medytacyjnych.
Gdyby te rzeczy były faktycznie rozwojem duchowym, to mieli byśmy dziś zapewne bardzo uduchowione (czyli szlachetne i bardzo świadome) społeczeństwo, jako że techniki „ezoteryczne” zyskały w ostatnich latach bardzo na popularności. Ale wcale bardzo uduchowionego społeczeństwa nie mamy, zwarzywszy jak ludzie na forach ze sobą walczą, bawią się notorycznie w „kto jest największym mistrzem” i niemal zawodowo wypisują oszczerstwa na całą swoją „konkurencję”. Wielu z nich praktykuje jakieś ćwiczenia i rozwija zdolności parapsychiczne, ale zapewniam Cię drogi czytelniku bądź czytelniczko, iż ta błazenada nie ma nic wspólnego z faktyczną duchowością. Używanie „ezoteryki” do poczucia się kimś lepszym od innych, nie jest rozwojem duchowym, a wręcz jest jego zaprzeczeniem.

Ludzie, którzy praktykują rozwój zdolności parapsychicznych, bez ich faktycznego zrozumienia i w oderwaniu od prawdziwego, a nie tego udawanego rozwoju duchowego, w zasadzie pchają się w nieuniknione kłopoty i zazwyczaj prędzej czy później je znajdują. Wielu z nich w takiej sytuacji, wcale nie uświadamia sobie gdzie popełnili błąd, tylko jeszcze mocniej utwierdzają się w swoich przekonaniach. Tak też powstaje wielu pseudo „guru”, którzy proponują potem „rozwój duchowy” za odpowiednią kwotę.
Za pieniądze można kogoś nauczyć różnych technik, pokazać jak rozwijać pewne zdolności, czy przekazać pewien zasób wiedzy teoretycznej, ale nie można mu zapewnić faktycznego Rozwoju Duchowego. Nigdy. Bo rozwoju duchowego nie można sobie kupić. Nie można go dostać od kogoś w prezencie.
Można go jedynie samodzielnie wypracować.
Rozwój Duchowy ma to do siebie, że nie da się nim pochwalić, zabłysnąć, zaszpanować etc. MRozwój Duchowy ma to do siebie, że nie da się nim pochwalić, zabłysnąć, zaszpanować etc. Mooże zostać dostrzeżony przez osoby z zewnątrz ale wcale nie musi i nie jest to takie częste. Rozwój Duchowy nie jest czymś, co może podnieć naszą samoocenę, czy nadmuchać ego pokazując go „w środowisku”. Bo gdyby tak właśnie było, oznaczałoby to, iż nie jest to wcale rozwój duchowy, a tylko jego imitacja kamuflująca braki w samoocenie.

Na koniec powtórzę:
Rozwój Duchowy polega na Poszerzaniu Świadomości, oraz Rozwoju Moralnym.
Rozwój Duchowy można wypracowywać sobie, jeśli pragniemy się właśnie w ten sposób rozwijać. Jest to proces stopniowy, który trudno w jakikolwiek sposób sztucznie wymusić. Prawdziwy Rozwój Duchowy następuje jako naturalna realizacja rozwoju naszej istoty, o ile taka ścieżkę sobie obieramy.

Postrzeganie aury

Do postrzegania energii subtelnych nie trzeba mieć specjalnych uzdolnień - każdy je posiada, tylko niektórzy z nas je rozbudzili, u innych są w uśpieniu. Wystarczy kilka serii specjalnych ćwiczeń aby tę zapomnianą umiejętność odtworzyć.

Aura czyli pole energetyczne człowieka widoczna jest w postaci barwnych, bez przerwy zmieniających się i iskrzących kolorów, emanujących z organizmów żywych. Ciała nieożywione także emitują coś co przypomina aurę. Jest to jednak coś innego.
Same kolory, oglądane w odpowiedni sposób, zdają się emitować fale innego koloru. To kolor uzupełniający. Tak więc patrząc na człowieka ubranego w czerwoną bluzę zobaczymy kolor uzupełniający jaki "wychodzi" z czerwieni, i kolory aury obserwowanej osoby. Musimy też pamiętać, że my sami jesteśmy we "wnętrzu" własnej aury i patrzymy poprzez jej pryzmat. Wynika z tego, że dwie osoby obserwujące ten sam obiekt nie muszą wcale widzieć takich samych odcieni barw…

Pole energetyczne człowieka składa się z 21 warstw. W zależności od stopnia rozwoju duchowego jednostki, tych warstw jest mniej lub więcej, jednak nie mniej niż 7, a nie więcej niż 21.
Pole energetyczne człowieka ma naturę cząsteczkową, ale równocześnie posiada cechy ruchu falowego, zachowując się jak prądy wodne lub powietrze. Taką substancję nazywamy bioplazmą. Cząsteczki Pola są bardzo maleńkie - mniejsze od atomów i poruszają się w postaci obłoków.

Najbardziej znane jest siedem warstw - najbliższych fizycznemu ciału. Te siedem warstw, to siedem "ciał" które się wzajemnie przenikają. Wyobrażenie, że aura zbudowana jest jak cebula jest nieprawidłowe. Warstwy mieszają się tak, że każda następna przenika wszystkie poprzednie licząc również ciało fizyczne! Dlatego (moim zdaniem) przeświadczenie, że każdy z nas ma kolor podstawowy aury jest także nieścisłe.

Każda z warstw charakteryzuje się odpowiednią częstotliwością drgań - im wyższa (dalsza od ciała fizycznego) warstwa tym częstotliwość również wyższa. Obserwator chcąc postrzegać poszczególne warstwy musi "wchodzić" w coraz wyższe poziomy częstotliwości. Brak możliwości przejścia przez pewien próg częstotliwości prawdopodobnie jest przyczyną stworzenia hasła "podstawowy kolor aury".

Każda warstwa ma sobie właściwy wygląd i funkcje. Każda też ma związek z odpowiadającym jej czakramem. I tak warstwie pierwszej odpowiada czakram pierwszy, drugiej, drugi i tak dalej.
Wzdłuż rdzenia kręgowego istnieje pionowy przepływ energii. To kanał główny. Rozciąga się on poza ciało fizyczne, ponad głowę i poniżej kości ogonowej. Krzyżuje się z poziomymi i ukośnymi kanałami tworzącymi wokół ciała gęstą sieć.

Nasze myśli powodują powstawanie emocji, które są niczym innym jak energią. Emocje pozytywne jak miłość, radość, odczuwanie piękna to energie uzdrawiające. Emocje negatywne to energie blokujące, niosące ból i chorobę.
Każdy z kanałów dużych, a także mniejszych kanalików (których jest miliardy) przewodzi równocześnie energię pozytywną i negatywną. Gdy w efekcie negatywnych emocji zablokujemy któryś z kanalików, niemożliwy staje się przepływ również energii uzdrawiającej. Dlatego tak ważną sprawą jest NIE PRODUKOWANIE NEGATYWNYCH, LĘKOWYCH MYŚLI powodujących negatywne emocje, prowadzących do chorób psychosomatycznych, do których należy 99% wszystkich chorób i niedomagań ludzi.

Uwolnienie

Wydarzenia w naszym życiu czasami próbują podważyć wiarę w siebie, w swoje talenty i ostatecznie zawrócić nas z drogi ich rozwoju i wykorzystywania, lub skłonić do wypaczonego ich stosowania, w negatywny sposób.
Jest to iluzja mająca na celu oszukać człowieka i przekonać go o jego bezsilności lub konieczności podporządkowania się negatywnym wzorcom.
Jest to iluzja, podstęp, jednak stosowany z dużym powodzeniem i naprawdę nie można mieć nikomu za złe, że dal się złapać w tę pułapkę.
Ważne jest coś innego – czy sobie to w końcu uświadomi i zacznie ponownie objawiać swoją Boską Jaźń.

W człowieku drzemie niesamowita siła, ale żyjąc tu na Ziemi w specyficznych warunkach uczymy się nad nią panować, dlatego czasami wpadamy w pułapki - właśnie dzięki temu, że nieświadomie pozwalamy przekierować własną siłę tak, aby stworzyła klatkę dla nas samych. W ten sposób, jeżeli damy się złapać w tę pułapkę, sami zasilamy swoją klatka.
A kiedy już uwierzymy w jej realność i siłę, z jaką nas więzi, będziemy w niej skutecznie uwięzieni do czasu, aż uświadomimy sobie, że podtrzymuje ją nasza własna moc - a skoro tak, skoro mamy taką moc… to przecież mamy oczywiście pełne możliwości by te klatkę rozbić w drobny mak.

Ponieważ nasze uwiezienie wiąże się z utratą pozytywnego bieguna Wiary, aby sobie pomóc musimy postawić na jej odbudowę.
Oczywiście, że sobie z tym poradzimy, skoro mamy moc do przejawienia negatywnego bieguna wiary, i wierzymy w to co nas więzi, to możemy równie dobrze objawić wiarę w to co doprowadziło naszego uwolnienia.
Aby tak się stało musi jednak nadejść czas, w którym człowiek nie tylko pokiwa głową i powie „aha”, tylko pojmie to w głębi siebie. Wtedy i tylko wtedy dokona prawdziwego przełomu w swoim życiu.

Jeżeli człowiek zabrnął w ślepą uliczkę poprzez swoje wzorce myślowe i sposób działania, uwolnić się może tylko, jeżeli przyzna sam przed sobą, że to na co postawił, a co w efekcie zaowocowało jego klatką, jest tak naprawdę nieefektywne.
Kiedy nastąpi czas, w którym doświadczycie uzmysłowienia sobie, że wasz styl myślenia i działania zaprowadził was w pułapkę, możecie poczuć się słabi i mieć wyzuty w stosunku do siebie, oraz myśleć, że brakuje wam mocy.
Sięgnijcie wtedy do Osobistego Źródła, odnajdźcie Prawdziwego Siebie, a zobaczycie, że jeśli wasze postanowienie jest prawdziwe i silne, chwilowe zagubienie przeminie i nadejdzie uwolnienie.