Gazetówka napisał:

Soulless
Ostatnio nawet się nad tym zastanawiałam, podczas jednej z sytuacji. Ochroniłam siostrę przed wypadkiem samochodowym.. ale do wypadku na drodze i tak doszło, tyle że z udziałem innych osób. I tak rozmyślałam... biedni inni ludzie, którzy wystąpili w tej scenie zamiast mojej siostry.. ale gdybym miała cofnąć czas, zrobiłabym dokładnie to samo. Wole moją siostrę żywą.
Jedno mogę stwierdzić, dobra i zła magia, zależy od punktu patrzenia.

A etyka.. w moim przypadku kończy się tam, gdzie zaczyna miłość do rodziny.

Gazetówka napisał:

Iwanov

Zaczyna się od idealizmu,albo od skrajnego egoizmu.Potem dostrzegamy w,iż pewne działania mają dalekosiężny wpływ i podział na negatywne i pozytywne jest obcy,etyka i moralność w pewien sposób okazują się naciągane.Czasem trzeba zrobić coś złego by osiągnąć większe dobro,ale takie jest życie i tak jest z magią.Etyka magii jest dobra dla nowicjuszy,bo gdy zgromadzimy już więcej wiedzy,zobaczymy iż nasza wolność kończy się tam gdzie tego chcemy i tam gdzie jest nas w stanie ktoś powstrzymać.
Soulless,życie to życie,życie najbliższych,to prawie ofiara,życie innych ludzi,za życie Twojej siostry,w magii nie ma nic za darmo.

Gazetówka napisał:

Soulless
A ja uważam i posunęłabym się nawet do stwierdzenia, że wiem.. iż ludzie bez zdolności magicznych są szczęśliwsi i spokojniejsi. Dać im na jedną dobę zdolności to by pewnie zwariowali. Gdybym miała wybierać, wybrałabym życie w niewiedzy mrocznego świata i bez umiejętności.
Przykład szaleństwa? Bardzo prosty. Ludzie często mi mówili, że chcieliby słyszeć myśli innych. Naturalnie plus jest taki, że konwersacja idzie szybszym torem, w negocjacjach w pracy jest łatwiej.. i to tyle.
Ale minus? Całe mnóstwo. Ludzie przy tobie nie mają żadnej prywatności. Każde najmniejsze kłamstwo partnera jest podane jak na tacy. Tajemnice i sekrety, których nikt nie powinien słyszeć, a stajesz się ich powiernikiem. Sytuacje w których ktoś mówi jedno, a słyszysz jego myśli, które są dokładnie przeciwne.. i nie możesz mu po prostu rzucić w twarz prawdy, no bo jakim prawem wchodzi się z buciorami w czyjąś prywatność ?

Oh.. niewiedza jest błogosławieństwem i nie wynagradza tego nawet przysłowiowa czarodziejska różdżka, którą można zmieniać wiele.

Gazetówka napisał:

HrefnaJa uważam, że jedyną etyką używania magii jest korzyść własna i tych, ktorzy są nam w jakiś sposób bliscy i tego podejścia nie zmienię, reszta to hipokryzja. Zresztą to podstawa jakiegokolwiek działania w życiu. A że z druidyzmu został mi ogromny szacunek do "trzech świec rozświetlających każdy mrok - Prawdy, Natury i Wiedzy" - nie będę udawała kogoś kim nie jestem, świętojebliwej dziewicy, tylko uczciwie przyznaję, jak i do czego używam magii, dokładnie zresztą tak, jak używali jej indoeuropejscy przodkowie. I nie zamierzam ściemniać, owijać w bawełnę - taka jest moja prawda. Znam kilka osób o takim samym podejściu do magii. Niejednokrotnie kogoś celowo skrzywdziłam w odwecie za kuku zrobione mi lub komuś bliskiemu. I nie mam z tym żadnego problemu. Może dlatego, że prawo Karmana, czakry, przepływ energii, długi karmiczne i tym podobne to dla mnie puste słowa - tak jak i dla moich północno-zachodniueuropejskich przodków - ja po prostu kontynuuję ich tradycję również w magii

Oczywiście nikt mnie nie ubezwłasnowolnia - to ja decyduję dla kogo i za jaką gratyfikacją mam wykonać działanie, które nie jest przeznaczone korzyści mojej lub kogoś mi bliskiego. Mogę się nie zgodzić - nikt mnie do tego nie zmusza. Drugim argumentem jest to, czy wykonanie takiego płatnego zlecenie będzie dla mnie zabawne czy nie (drugi rodzaj korzyści, pozamaterialna) - jeśli np. dokopanie komuś dostarczy mi rozrywki (kolejna korzyść) albo ten sam ktoś dopiekł mnie lub "moim" - może nawet zrobię to za darmo, dla samej satysfakcji...

Obcy "ludźmi drugiej kategorii"? Nie... Liczą się tylko ci, z którymi jestem w jakiś sposób związana - rodzina, przyjaciele, klan. Reszta to nawet nie ludzie, to użytkowe przedmioty